Karnawał czas start!

„Fisser Blochziehen” to jedna z najsłynniejszych tradycji karnawałowych w regionie Alp. Jest to wyjątkowo rzadki obrzęd ludowy: przygotowywany jest raz na cztery lata w regionie urlopowym Serfaus-Fiss-Ladis w Tyrolu.

Ogólnie mówiąc, karnawałowe zwyczaje od setek lat zachowują stałą dramaturgię. Historyczne maski i kostiumy aktorów, którzy głównie przedstawiają walkę dobra ze złem, są zawsze takie same. Jednak odbywający się tylko co cztery lata pochód „Blochziehen” w wiosce Fiss w Tyrolu odbiega znacząco do tego schematu: postać przewodnia zmienia się za każdym razem. W roku 2010 cały rytuał zbudowany był wokół figlarnej postaci „Błazna”, natomiast w roku 2014 główną rolę odegrał „Wredny dziad”.

Karnawałowy zwyczaj „Fisser Blochziehen”, widniejący od roku 2011 na Liście niematerialnego dziedzictwa kulturowego UNESCO w Austrii, wywodzi się z dawnego zwyczaju z wioski Fiss, w trakcie, którego ciągnięto przez wieś 35-metrowy pień sosny limby o wadze sześciu ton. To właśnie ten kawał drewna nazywa się Bloch. Symbolizuje on pług, którym przygotowuje się pola pod wysiew, oznajmiając jednocześnie nadejście wiosny.

Podczas gdy pochód najpierw musi zaciągnąć ten olbrzymi ciężar na centralny plac wioski, poganiacze niedźwiedzia, myśliwi i czarne diabełki udają się na polowanie na niedźwiedzia. Gdy zostanie schwytany, jeden z „Dzwonników” rozpoczyna przemowę następującymi słowami: „Oto wielki, brunatny niedźwiedź z ciemnego lasu. Jego oczy lśnią ognisto-czerwonym blaskiem, oznaczającym pewną śmierć. Złapaliśmy go, aby nie mógł już rozszarpać nikogo z Was. Trzymamy go mocno, aby nie wyrwał się z łańcuchów. Za to musicie być nam wdzięczni.” Następnie „Niedźwiedź” za pomocą jednego z łańcuchów zostaje zaprzężony do dyszla, aby wspólnie z pochodem, ciągnąć pień przez wioskę. Wszyscy zaczynają powoli opadać z sił. Niezbędne jest, zatem dodatkowe wsparcie. Dlatego ludzie udają się ponownie w drogę, tym razem celem schwytania „Wrednego dziada”. Ostatecznie także on zostanie zaprzężony do pnia obok niedźwiedzia.

Jednak jest pewien problem, „Niedźwiedź” i „Wredny dziad” nie lubią się. Z tego powodu poganiacze niedźwiedzia i woźnica, którzy są odpowiedzialni za nadzorowanie tych dzikich stworów, mają ręce pełne roboty, aby utrzymać porządek, spokój i zgodę oraz zapewnić relatywnie niezakłócone ciągnięcie pnia. Ale to nie wszystko: wokół aż roi się od innych nieprzychylnych postaci, na przykład wiedźm, które nieustannie próbują uwolnić z łańcucha „Niedźwiedzia” i „Wrednego dziada” celem zakłócenia postępu pochodu. Całe to zamieszanie dzieje się ku wielkiej uciesze publiczności, która także zachwyca się kolorowymi i niekiedy przerażającymi maskami „Czarnych diabełków” i „Dzwonników”, a także klimatycznym akompaniamentem kapeli muzycznej.